کمک کنیم تا جامعه ای سالم داشته باشیم
آگاهي , آموزش , و پيشگيري,
اسلحه مبارزه با بيماري اعتياد

سالها در پی آن بودم که می شود دوباره زندگی کرد،آیا می شود که دوباره از ته دل خنده ای کنم که بعد از آن غمی در دلم نباشه؟

می شه گریه کرد و بعد از آن غم دیگری به غمهام اضافه نگردد؟وآیا می شه مثل انسانهای
...
دیگه ساده زندگی کرد و بی آلایش به زندگی پرداخت؟

ولی در انتها می گفتم نه نمی شه.من اعتیاد پیدا کردم و باید تا آخر عمر با این مسئله بسازم تا بمیرم روز به روز از زندگی و زندگی کردن خسته و خسته تر می شدم تا اینکه پیام رهایی از اعتیاد را شنیدم و وارد انجمن معتادان گمنام شدم .

از روزی که وارد

"تمام آب های اقیانوس هرگز نمی توانند کشتی را غرق کنند مگر آنکه به داخل آن نفوذ کنند...........به همین ترتیب،تمام فشارهای زندگی هرگز نمی توانند به تو صدمه بزنند مگر آنکه تو به آنها اجازه بدهی در تو رخنه کنند."

تا وقتی التیامی را که با کارکرد قدمهای دوازدهگانه رخ میدهد تجربه نکنیم، بعید است جملهای صادقانهتر از جمله بالا را پیدا کنیم. بسیاری از ما وقتی به NA میآییم، سر خود را از روی خجالت پایین میاندازیم، درباره گذشته فکر میکنیم و آرزو میکنیم که به گذشته بازگردیم و آن را تغییر دهیم. خیالات و انتظارات ما درباره آینده شاید آنقدر عمیق باشد که در اولین ملاقات خود با کسی که می‌خواهیم با او ازدواج کنیم، احتمالاٌ از خود می‌پرسیم که باید هنگام طلاق از کدام وکیل استفاده کنیم. تقریباً هر تجربهای باعث میشود چیزی از گذشته را به یاد آوریم یا آینده را مجسم کنیم.

زندگی در زمان حال ابتدا دشوار است. ظاهراً افکار و ذهن ما متوقف نخواهد شد. ما برای لذت بردن از وقت خود مشکل داریم. هر وقت متوجه میشویم افکار ما بر چیزی که همین حالا اتفاق میافتد، متمرکز نیست، میتوانیم دعا کنیم و از خداوندی مهربان برای رهایی از افکار درونی خود کمک بخواهیم. اگر افسوس گذشته را میخوریم، امروز با تغییر شیوه زندگی خود در صدد جبران برمیآییم؛ اگر از آینده واهمه داریم، امروز با احساس مسئولیت زندگی میکنیم.

با کارکرد قدمها و دعا کردن در مواقعی که درمییابیم در زمان حال زندگی نمیکنیم، متوجه خواهیم شد که آن دوران مانند سابق تکرار نمیشود. ایمان به ما کمک میکند تا فقط برای امروز زندگی کنیم. ما ساعت ها یا حتی روزهایی را سپری کردهایم که به جای گذشته تأسفبرانگیز یا آینده هولناک کاملاً به زمان حال توجه کردهایم.

v

فقط برای امروز: وقتی کاملاً در لحظه زندگی میکنم، از خوشیهایی که در غیر این صورت شاید از من فرار کنند، استقبال میکنم. اگر مشکل دارم، از خداوند مهربان کمک میخواهم

ما در دوران مصرف، پيش خود فكر مى‌كرديم كه خيلى لذت مى‌بريم و هر كس كه چيزى مصرف نكند، نصف عمرش بر باد رفته است.

روحانيت به ما امكان مى‌دهد كه زندگى را در غنى‌ترين فرم آن تجربه كنيم و به خاطر آن چه كه هستيم... وكارهايى كه در زندگى كرده‌ايم، سپاس گزار باشيم. از همان اوائل بهبودى، ما متوجه شديم كه خوشحالى ربطى به ماديات ندارد و از درون خود ما سرچشمه مى‌گيرد. ما وقتى خودمشغولی را به كنار مى‌گذاريم، تازه مى‌فهميم كه شادى، خوشى و آزادى چه معنايى دارد. ما وقتى صادقانه و از ته‌دل مشاركت مى‌كنيم، خوشحالى غيرقابل وصفى در خود احساس كرده و ديگر لزومى نمى‌بينيم كه براى پذيرفته شدن، دروغ بگوييم.

برنامه بهبودى معتادان‌گمنام، فقط يك زندگى بدون موادمخدر نيست و مفهوم عميق‌ترى دارد. اين طريقه زندگى، نه تنها بهتر از آن جهنمى است كه ما در آن زندگى مى‌كرديم، بلكه از هرگونه زندگى كه در هر وقت ديگر نيز كرده‌ايم، بهتر است.ادامه ...

فکر مشکل معمولا بیشتر از خود مشکل آزار دهنده است

یک راه سازنده و مثبت می تواند کنترل افکار و کم کردن میزان ناراحتی در فکر و ذهن باشد .

این بار که اتفاق بدی افتاد یا برخورد ناخوشایندی پیش آمد می توانیم تصمیم بگیریم که کمتر ناراحت شویم و زودتر آنرا فراموش کنیم .

نباید افکار و احساسات منفی مانند خشم و نفرت و آزردگی را در ذهن و دل خود نگه داریم .

تصور کنید اگر زباله های آشپزخانه را چند روزی بیرون نگذارید چه اتفاقی خواهد افتاد . تمام خانه بو می گیرد و آلوده می شود . در چنین خانه ای نمی توان احساس شادی و آرامش کرد .

دقیقا همین مسئله در مورد افکار و احساسات منفی هم درست است . اگر آنها را مدت طولانی در خود نگه داریم ذهن و دل ما را آلوده خواهند کرد . آنگاه زندگی ما بد بو و آلوده خواهد شد و مشکل بتوانیم شاد باشیمادامه ...

چیزی در شخصیت خودویرانگر ما وجود دارد که همیشه خواستار شکست است

«من بیچاره؛ غم و اندوه مال من است؛ به من نگاه کن، زندگیام چقدر آشفته است! من زمین خوردهام و مهم نیست چقدر سخت تلاش میکنم، به هر حال همیشه شکست میخورم.»
...
بسیاری از ما در حالی که این ترجیعبند غمگین را زمزمه میکردیم، به انجمنهای 12 قدمی آمدیم.

زندگی دیگر این گونه نیست. درست است، گاهی اوقات هنوز سردرگم هستیم؛ حتی در مواقعی زمین میخوریم. گاهی اوقات احساس میکنیم نمیتوانیم در زندگی خود به جلو حرکت کنیم، مهم نیست چقدر سخت تلاش میکنیم. اما حقیقت موضوع این است که با کمک سایر معتادان در حال بهبودی درانجمنهای 12 قدمی دستی را پیدا میکنیم که ما را از زمین بلند میکند، گرد و خاک ما را میتکاند و به ما کمک میکند همه چیز را از نو شروع کنیم. امروز این ترجیعبند جدید را در زندگی خود زمزمه میکنیم.

دیگر نمیگوییم، «من آیه یأس هستم و هیچ کاری از پیش نخواهم برد.» معمولاً چیزی بیشتر شبیه به این را میگوییم: «لعنتی! دوباره در جاده زندگی خود با این دستانداز برخورد کردم. خیلی زود یاد میگیرم سرعت خود را کم کنم یا به کلی از آن دور شوم.» تا آن موقع، ممکن است هر از گاهی زمین بخوریم، اما می دانیم که همیشه یک دست یاری هست که ما را دوباره به روی پاهای خود استوار میکند.

اعتیاد فعال تفریح نبود؛ بسیاری از ما به سختی از آن جان سالم به در بردیم. اما پرخاشگری در برابر این بیماری، افسوس خوردن از اینکه چه بر سر ما آورده، تأسف خوردن از شرایطی که برای ما به وجود آورده—این مسائل فقط ما را در وضعیت روحی تلخ و رنجشآوری محبوس نگاه میدارد. مسیر آزادی و رشد با پایان یافتن تلخی، با پذیرش آغاز میشود.

درد و رنجی را که اعتیاد به وجود آورد، نمیتوان انکار کرد. با این حال، این بیماری باعث شد به معتادان گمنام بیاییم.؛ بدون وجود این بیماری نعمت بهبودی را نه جستجو میکردیم و نه مییافتیم. این بیماری از طریق منزوی کردن، ما را مجبور کرد به انجمن پناه ببریم. از طریق عذاب کشیدن، تجربه لازم برای کمک به دیگران را کسب کردیم. اعتیاد با وادار به تسلیم این فرصت را به ما داد تا در برابر مراقبت نیرویی برتر و مهربان تسلیم شویم.

برای هیچ کس ابتلا به اعتیاد را آرزو نمیکنیم. اما این حقیقت در جای خود باقیست که ما معتادان همواره به این بیماری مبتلا هستیم—و علاوه بر این، بدون این بیماری هرگز نمیتوانیم سفر روحانی خود را آغاز کنیم. هزاران نفر سراسر زندگی خود را به دنبال آنچه ما در معتادان گمنام یافتهایم جستجو میکنند: انجمن، احساس هدفمندی و ارتباط آگاهانه با نیرویی برتر. امروز از هر چیزی که این نعمت را برای ما به ارمغان آورده، سپاسگزاری میکنیم.


فقط برای امروز: حقیقت بیماری خود را میپذیرم و نعمت بهبودی خود را دنبال میکنم

"زندگی را یا باید همانطوری که هست پذیرفت و یا باید تغییر داد...........اگر نمیتوای بپذیری،پس آن را تغییر بده...........اگر نمی توانی تغییر بدهی ،پس آن را همانطور که هست بپذیر و از آن لذت ببر.

يك شخصيت موهومي از قديم در من وجود داشته كه گاهي در درونم فرياد مي‌زند، زود باش دیگه. زودتر كاري بكن. يالا از دیگران عقب افتادی. دیگران بردند و خوردند. امروز اين دشمن قديمي و خرابکار را مي‌شناسم. او به قدري در زندگيم خرابكاري ایجاد كرده است، كه اعتماد کردن به او و وسوسه‌های فکری به او، یک دیوانگی باور نکردنی است. مي‌دانم اگر يك لحظه به او فرصت بدهم، طبق معمول برای صدمین‌بار مرا دچار اشتبا...ه و خطا خواهد كرد. امروز فقط به خودم فرصت مي‌دهم كه تا با راهنمايم مشورت كنم. اگر وي نبود با سایر دوستان قديمي در برنامه مشورت خواهم كرد. آيا فهميده‌ام كه مشكلات به آرامي و با دورانديشي از بين مي‌رود؟ آيا مي‌دانم كه آدم‌هاي موفق مشاورين خوبي هم داشته‌اند؟ آيا می‌دانم احساسات گذرا هستند فقط باید صبر کرد؟ آیا قادر هستم بدون ایجاد خشم و مشت گره كردن و دندان نشان‌دادن، مشكلاتم را رفع و مسائل را حل كنم؟ امروز با تسليم شدن به اراده‌ی خداوند و با صبوري و آرامش نتايج معجزه آساي برنامه‌ی خودیاری را مي‌نگرم!
به تنهايي هيچ قدرتي نداريم!

فصل جدید زندگی اغاز نمی شود ، اگر دست از باز خوانی فصل قبلی بر نداری

فصل جدید زندگی اغاز نمی شود ، اگر دست از باز خوانی فصل قبلی بر نداری

«خود را توجیه کرده بودیم که به تنهایی میتوانیم موفق شویم و زندگی را بر این اساس ادامه دهیم. نتایج کار ما فجیع بود و در نهایت هر یک از ما باید اقرار میکردیم که خودکفایی دروغ است.»

 

امروز احساس قدرتي دارم كه از قدرت خداوند ناشي مي‌شود و اين قدرت مرا در تغيير و رُشد كمك مي‌كند. براي كسب اين قدرت نياز داشتم در ابتدا باید از قدرت محدود خودم رها شوم. منیت من مزاحم است. زيرا خداوند براي هر كسي به اندازه‌ی ظرفيت او به قدرت زندگي و حل مشكلات را عطا كرده است. فقط عده‌اي هستند كه در اثر عدم آگاهي و يا بيماريشان نتوانستند از زير بار مسؤليت زندگي خود برآيند و توانايي استفاده از قدرت بي‌حد خداوند را نداشته‌اند. اين عده با تسليم شدن و اظهار عجز در مقابل اراده‌ی بيمار و زندگيشان خواستار كمك خداوند هستند. امروز تسليم شدن و اظهار عجز و اقرار به ناتواني معني مُردن در بي‌غيرتي نيست، بلكه قبول اين واقعيت است كه شرايط پيش آمده خارج از تحمل و قدرت من است و نياز به كمك كسي دارم كه توانايي انجام آن را دارد. امروز با شهامت گرفتن از قدرت خداوند به پا مي‌خيزم و سعي مي‌كنم. تا با اميد تازه زندگي آشفته‌ام را سروسامان دهم. آيا من تلاش‌هاي بي‌حاصل را جهت كنترل شرايط و ديگران متوقف مي‌كنم؟
تلاش كن و نتيجه را به خداوند بسپار!

با تمام نيازها و خواهش‌هاي بي‌پايانم در مقابل خداوند سجده کرده و با فروتني از او مي‌خواهم تا مرا در برابر شیطنت‌های نقص‌هايم حفظ كند. نقص‌هايي كه به راحتي مرا دچار دردسر كرده و موجبات خسارت به ديگران مي‌شود. امروز ترسیدن از قضاوت ديگران يا خجالت و شرمساری از عملكرد اشتباهم، يا از دست دادن آرامش و يا احساس دردآور تنهايي در حضور جمع، يا از دست دادن كنترل اعمالي كه به غير از پشيماني سود دیگري ندارد. باعث منزوی و اشتباهات دوباره می‌شوند. امروز خداوند با من است و حضورش را با تمام وجود درك مي‌کنم. آيا من قادر به درك اين هستم كه من انسانم و با تمام محدوديت‌هايم جايزالخطا هستم؟ آيا به خودم اجازه‌ی استفاده كردن از تجربه‌ی ديگران را مي‌دهم؟ آيا از دوستانم در گروه براي آموختن راه‌هاي مقابله با نقص‌هايم كمك مي‌گيرم؟ آيا حضور خداوند را در تمام لحظات زندگيم احساس مي‌كنم؟ حضور خداوند مثل منبع نوري است، كه به وقت رهايي از هر آنچه كه با آن در ارتباط مي‌باشم، را دچار تحول مي‌كند!
خود را براي درك خداوند آماده كن

اعتیاد ذهن ما را نسبت به هر چیز جدید یا متفاوتی بست. فکر میکردیم به کسی یا چیزی نیاز نداریم. چیز با ارزشی را در کسی که اهل محله دیگری بود، پیشینه قومی یا نژادی دیگری داشت یا از طبقه اجتماعی یا اقتصادی دیگری بود، نمییافتیم. شاید فکر کرده باشیم، این تفاوتها ناخوشایند هستند.

در دوران بهبودی، این افکار به صلاح ما نیست. به NA میآییم، زیرا بهترین افکار ما نیز راه به جایی نبرده است. اگر امیدواریم در بهبودی خود پیشرفت کنیم، باید نسبت به تجربیات مؤثر روشنبین باشیم، مهم نیست این تجربیات از کجا نشأت میگیرد.

قطع نظر از سابقههای شخصی خود، همه ما در NA دو وجه مشترک داریم که با هیچ کس در آن شریک نیستیم: بیماری و بهبودی. برای تجربه مشترک خود به یکدیگر وابسته هستیم و هر چه این تجربه گسترش یابد، بهتر است. برای رویارویی با بسیاری از مشکلاتی که در راه پاک زندگی کردن وجود دارد، به هر ذرهای از تجربه و هر یک از جنبههای مختلف برنامه نیاز داریم.

بهبودی اغلب آسان نیست. نیرویی را که برای بهبودی نیاز داریم، از اعضای NA میگیریم. امروز از تنوع اعضای گروه خود سپاسگزاری میکنیم، چرا که از این تنوع نیرو و قدرت خود را دریافت میکنیم

وقتی اقرار به عجز و ناتوانی در برابر اعتیاد و مصرف مواد مخدر کردیم / درهای بهبودی بسوی ما باز شد

پرتوقعي و انتظارات بي‌مورد از ديگران مخصوصاً از كساني كه دوستشان دارم. به صورت غيرمنطقي مرا يك فرد سودجو و سوءاستفاده‌گر ساخته است. از من موجودي ساخته بود كه فقط دست بگير داشتم. همه‌ی دنيا به من بدهكار بودند. آيا مي‌توانم با مهربان...ي و صبر و تواضع و فروتني و احترام حتي به كساني كه آنها را نمي‌شناسم و گاهي دوستشان ندارم برخورد كنم. لااقل مي‌توانم با احترام و ادب در برخوردهايم به آنها ارزش دهم. امروز مي‌دانيم كه ما براي كسب تسهيلات وقت صرف مي‌كنيم. كه شايد هيچ‌گاه به آنها نياز نداشته باشيم. نمی‌دانستیم که زندگي ما تهي از عشق و شور و هیجان دوست داشتن است. ما نيازي فراتر از خواسته‌هاي مادي داريم، عشق به خود و ديگران و بخشیدن خود و دیگران. اصول برنامه مي‌گويد ابتدا در سفره خود نان بگذار و بعد از آن نان به اندازه‌اي بده كه خودت گرسنگي نكشي. آيا من قادر هستم علاقه و مهرباني و عشق و همدلي و همدردي خود را به ديگران ابراز كنم. تا اگر كسي نياز به كمك داشت. به او هديه دهم؟ آیا توانایی پیدا کرده‌ام که توازون را داشته باشم؟
عشق دادن بهتر از گرفتن است!

مي‌توانيم هرروز طوري زندگي كنيم كه همیشه احساس خوبي داشته باشيم و يا زندگي در جهنمي كه خود آن را ساخته‌ايم، این چطور است؟ ما معمولاً به خاطر جلب ترحم خود و ديگران خود را مقيد به زندگي در جهنم خود ساخته مي‌كنيم و خود را قربانی وقایع معرفی می‌کنیم. امروز ميل و علاقه وافري به يك زندگي پربار و سرشار و به دور از ماسك زدن‌ها داریم. امروز مجبور به رعايت كردن اصولي هستیم، كه هرگز پايبند به آن نبودم. يعني بگذارم ديگران هرگونه كه خودشان دوست دارند، بدون دخالت و فضولی من زندگي كنند. هر چند برخلاف ما و ميل ما و اعتقاد ما اقدام مي‌كنند. امروز بيشترين قسمت انرژيم را كه صرف كنترل اعمال و اداره‌ی زندگي دیگران و دانستن فكر و عقیده‌ی آنها تلف مي‌كردم، را براي خودم نگه مي‌دارم و آن را در به آغوش كشيدن ديگران و دلجویی کردن از آنها برای ارزش‌های خودم صرف مي‌كنم. زندگي جديد من بر روي پایه و اساس آرامش و كسب شادی و تقسيم آن با ديگران بنا شده است. من اکنون به عنوان یک بیمار وابسته به دنبال بهبود خودم هستم.
عشق و دوست داشتن را تجربه كن!

خدارو شکر
ما نسلی بودیم
که هرگز نگفتیم
جوانی یادت بخیر

وقتي صحبت از اصول برنامه بود وجود من پر از ترس مي‌شد، به عنوان تازه‌وارد از اصول و تربيت برنامه و جلسات ذهنيت سختي براي خودم درست كرده بودم. دوستان قديمي‌تر با لبخند گفتند كه ما هم مثل تو فكر مي‌كرديم و ترس داشتيم. اين را بدان كه هيچ يك از ما به صورت كامل و آنطور كه برنامه‌ مي‌گويد رهنمودها را اجرا نكرده‌ايم، ولي حالمان بسيار خوب است. امّا اگر اصول و رهنمودها را درست انجام داده بوديم، فكر كن كه چه مي‌شد. امروز اصول برنامه مرا به سمت رُشد و تغيير هدايت مي‌كند. تا پيشرفت روحاني حاصل شود. آموختن و رُشد كردن به كندي و به مرور صورت مي‌گيرد و ما هم در طي اين آموزش خود را به صورتي باورنكردني ملاحظه خواهيم كرد، كه چگونه پيشرفت مي‌كنيم و معماي لاينحل به گونه‌اي ساده حل مي‌شود. آفريدگارا: مرا به گونه‌اي راهنمايي فرما تا از مسير بهبودي و حقايق منحرف نشوم. بهاي رُشد و تغيير در مسير بهبودي صبر كردن، آموختن و دوست داشتن خود و ديگران است!

اصول برنامه جدي ولي آسان است!

خداوندا:
صبحت بخیر
لطفاً صدای افکارم را
خاموش کن
تا صدای تو را بشنوم