افسردگی من ناشی از فکر ناسالم من بود.هر کاری رو می خواستم بکنم فکر من شروع به منفی بافی می کنه. و فقط راهای منفی رو نشونم میده و چون در من ترس هست این ترس باعث میشه من از اون کار فرار کنم و چون نتونستم کاری رو که دلم می خواست انجام بدم احساس بی ارزشی و خود کم بینی میاد سراغم و فکرم رو مشغول می کنه و احساس افسردگی می کم.احساس می کنم به هیچ دردی نمی خودم و پوچم.این بیماری من مثال همه عادتهای ناسالمه دیگر من ریشه تو دوران بچگی من داره. 
وقتی من بچه بودم تو اکثر کارها خانواده منو از اون کار و خطرات ناشی از اون براى من می گفتن و ترهای منو بالا میبردن.و من دوست نداشتم که بهم صدمه برسه پس اون کار رو انجام نمی دادم.ولی خیلی دلم می خواست خطر کنم و اون کار رو بکنم ولی دایم منو میترسوندن.این کار اعتماد به نفس من رو پایین می ورد و هم احساس بی ارزشی و خود کم بینی می کردم.این عادت تا امروز همراه منه و من تو زندگیم احساس ارزشمند و سرزنده بودن نمی کنم و همیشه به یه جای خیره شدم و فکرم اونقدر مشغوله که اطرافم رو حس نمی کنم حتی اگه منو صدا بزنن هم متوجه نمیشم.که این امر نشونه افسردگی من میباشد.ولی خدا رو شکر می کنم با این گروه آشنا شدم و الان حداقل میدونم افسردگی دارم و اون رو انکار نمیکنم و به امید خدا و شماها افسردگی من کمرنگتر میشه.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: