يکي از بزرگترين نواقص من است که باعث شده نتوانم به خواسته هايم توجه کنم وقتي مدام کنترل ميکنم چه ذهني و چه چشمي تحت تاثير رفتار هاي بيمار دچار کرختي وکسالت ميشوم زيرا مدام به دنبال تعقير او هستم و خوشحالي من بستگي به رشد و آرامش او دارد وترس ازدست دادن او و قضاوت او دچار فشار احساسات ميشوم زيرا رفتارهاي او را دوست ندارم و نميپذيرم در صورتي که رفتار خودم هم مثل ميشود دچار کسلي و بي برنامگي و آشفتگي و بيهدفي ميشوم که تنبلي سراغم ميايد و کارهايم را به فردا موکول ميکنم زيرا دچار بي عشقي و نااميدي ميشوم و انرژي ندارم برنامه نوشتن و صبح خود را با خدمت و دعا و مراقبه کردن کمک ميکند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: