باب بارتر در جشن 53 سالگی پاکی خود گفت: آن چیزی که باعث شد من 53 سال پاک باشم خدمت به همدردانم بود نه خدمت به خودم.خدمت به همدرد یک اجبار است نه اختیار. آن چیزی که امروز ما بعنوان خدمت به خانواده از آن صحبت می‌کنیم خدمت نیست بلکه یک وظیفه قانونی و از روی اجبار است نه اختیار.خدمت در انجمن دارای پارامترهای مشخصی هست که در کتاب راهنمای خدمات محلی به آن پرداخته اما خدمات دیگری در انجمن وجود دارد که بخاطر دیده نشدن،اکثر معتادان حاضر به قبول آن نیستند که این خدمات علاوه بر تاثیر مستقیمی که بر احساسات دارد از نظر روحی نیز موجب آرامش میشود.کسانی در انجمن به آرامش می رسند که خدمتگزار باشند نه خدمت گیرنده.
«اشاره به سنت هفتم»

افسردگی من ناشی از فکر ناسالم من بود.هر کاری رو می خواستم بکنم فکر من شروع به منفی بافی می کنه. و فقط راهای منفی رو نشونم میده و چون در من ترس هست این ترس باعث میشه من از اون کار فرار کنم و چون نتونستم کاری رو که دلم می خواست انجام بدم احساس بی ارزشی و خود کم بینی میاد سراغم و فکرم رو مشغول می کنه و احساس افسردگی می کم.احساس می کنم به هیچ دردی نمی خودم و پوچم.این بیماری من مثال همه عادتهای ناسالمه دیگر من ریشه تو دوران بچگی من داره. 
وقتی من بچه بودم تو اکثر کارها خانواده منو از اون کار و خطرات ناشی از اون براى من می گفتن و ترهای منو بالا میبردن.و من دوست نداشتم که بهم صدمه برسه پس اون کار رو انجام نمی دادم.ولی خیلی دلم می خواست خطر کنم و اون کار رو بکنم ولی دایم منو میترسوندن.این کار اعتماد به نفس من رو پایین می ورد و هم احساس بی ارزشی و خود کم بینی می کردم.این عادت تا امروز همراه منه و من تو زندگیم احساس ارزشمند و سرزنده بودن نمی کنم و همیشه به یه جای خیره شدم و فکرم اونقدر مشغوله که اطرافم رو حس نمی کنم حتی اگه منو صدا بزنن هم متوجه نمیشم.که این امر نشونه افسردگی من میباشد.ولی خدا رو شکر می کنم با این گروه آشنا شدم و الان حداقل میدونم افسردگی دارم و اون رو انکار نمیکنم و به امید خدا و شماها افسردگی من کمرنگتر میشه.